مرغ آمین دردآلودیست کاواره بمانده،رفته تا آن سوی این بیدادخانه بازگشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه، نوبت روز گشایش را در پی چاره بمانده

الهی، مددی

و خدایی که در این نزدیکیست/لای این شب بوها لای آن کاج بلند

دوست خوبم، خدای مهربونم سلام، باز هم روزگار بسیار سخت برای هممون و من مستاصل از همه چیز و همه کس فقط به تو امیدوارم و خودت میدونی چه عمق امیدواری دارم، امیدوارم  مثل بقیه نوشته هام، چند وقت دیگه که ان شاالله خیلی دور نباشه، بیام و بخونم و و باشوق و شور درونی فکر کنم به اینکه این ها هم به خیر گذشت الحمدلله. خدایا توان بده، درایت بده و قدرت تصمیمگیری درست به هممون، خدایا هرآنچه که صلاحه، به قلب و روح هممون سرازیر کن، خدایا میدونی که تنها پناه همه ما هستی. خدایا فقط میتونم صدات کنم و چشم به لطف و مهربونیت داشته باشم

روز پاییزی میلاد تو در یادم هست

روز خاکستری سرد سفر یادت نیست

ناله ی ناخوش از شاخه جدا ماندن من

در شب آخر پرواز خطر یادت نیست

تلخی فاصله ها نیز به یادت مانده ست

نیزه بر باد نشسته ست و سپر یادت نیست

یادم هست

یادت نیست

...

خواب روزانه اگر در خور تعبیر نبود

پس چرا گشت شبانه ، دربدر یادت نیست

من به خط و خبری از تو قناعت کردم

قاصدک کاش نگویی که خبر یادت نیست

یادم هست

یادت نیست

...

عطش خشک تو بر ریگ بیابان ماسید

کوزه ای دادمت ای تشنه ، مگر یادت نیست

تو که خود سوزی هر شب پره را می فهمی

باورم نیست که مرگ بال و پر یادت نیست

تو به دل ریخته گان چشم نداری بیدل

آنچنان غرق غروبی که سحر یادت نیست

یادم هست

یادت نیست

بازم سلام،خدایا چقدرحضورتو توی زندگیم احساس می کنم.کمک کن این احساس قوی تر بشه.کمک کن تو این راهی که پیش گرفتم برام جز خیرو منفعت نداشته باشه،تویی که از هرآنچه دروجود من میگذره آگاهی ومن از وجود تو خوشحالم و بازم به خاطر همه ی موهبتات تورو شکر می کنم .بهم کمک کن که قدرشونو بدونم و ناسپاسی نکنم.دوستت دارم