مرغ آمین دردآلودیست کاواره بمانده،رفته تا آن سوی این بیدادخانه بازگشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه، نوبت روز گشایش را در پی چاره بمانده
الهی، مددی