و صدایی آرام ...

من به مهمانی ِ چشمان ِ اساطیری ِ تو می آیم ...!

***

پرم از نغمه، سرود

پرم از حس غریب لب رود

پرم از حس عجیب

پرم از عطر نجیب یک " سیب "

من پر از احساسم

...

آسمان، سقف سرم

ابرها، همسفرم

و به قول سهراب:

"من پر از بال و پرم "

می روم تا برسم

به سرآغاز هبوط

به سرانجام سکوت

هیچ کس مانع ِ رفتن، نتواند که شدن

یک نفر گفت به من

قصه ی خوب " نماندن " ، " رفتن "

او به من گفت که:

" هرکس بنشیند، نرود

ظلمات ِ محض است! "

و من اما پرم از آیینه ...!

پس پر از خواستنم